Verhalenverteller

maakt verhalen tot verrassende vertelvoorstellingen voor jong en oud
helpt met vertellen in onderwijs en organisatie

uitgelicht

Vertelvoorstelling Gruwelijk Eng

Kinderboekenweek 2017

‘Daar komt een draak het tuinpad op. Stampend, de enorme kop slingerend van links naar rechts, de gevaarlijke bek vol valse tanden hapt in het rond. De draak heeft tien voeten, aan alle kanten slingeren rafels en touwen en zo nu en dan hoor je het gefluister in zijn buik . . .’
Draken, betoverde prinsessen en een heks . . . met een koffer?!
Een boeiende levendige vertelvoorstelling voor de onderbouw, ruim een half uur sprookverhalen voor de kleinsten. Tot iedereen weer lang en gelukkig verder leeft.

‘Je blijft het horen. Zuchten, kreunen, stiekem gegrinnik alsof je uitgelachen werd. Gekraak, weer die kreun . . . wéér diezelfde kreun. Nieuwsgierig waag je je dichterbij, toch, nog een paar stappen. Durf je nog? Je benen trillen zo, dat je even moet gaan zitten. Je laat je zakken op een boomstronk en houdt je adem in. Even is het heel stil, dan beweegt heel even de stronk waar je op zit. Heel even, alsof het hout beeft of rilt.'
Bloedstollend spannend, adembenemend griezelig, of lijkt het allemaal erger dan het is? Spookverhalen voor het wat oudere publiek. Of die allemaal goed aflopen is een ander verhaal.

Een Gruwelijk eng begin van het schooljaar 2017-2018. Griezelen in een spannende vertelvoorstelling in de Kinderboekenweek. Verhalen op maat voor alle leeftijden.

Wereldverteldag op school. Waarom niet? Daarom wel!

We praten maar over het belang van taal en lezen, we zoeken naar nieuwe wegen om kinderen te laten ontdekken hoe de wereld in elkaar steekt, we willen zo graag dat ze het leuk hebben op school én er ook nog iets van opsteken. En als het kan willen juf en meester ook nog met plezier naar hun werk. Dat is nogal wat en niemand heeft het ultieme recept om dit alles zonder slag of stoot te realiseren, maar . . . . een verhaal geeft lucht en licht

Wereldwijd Vertelcafé

‘Wereldwijd Vertelcafé’ is een concept voor een kleurrijk, divers programma rond verhalen en vertellen. In de setting van (bij voorkeur) een kroeg of andere (horeca)ruimte, een dorpshuis, bibliotheek, een grote woonkamer of zolder (er kan veel) worden verhalen uitgewisseld. En verhalen zijn er in nogal wat vormen en soorten. Een gesprek kan een verhaal zijn, zo ook gedicht of lied, zelfs mop en raadsel. Maar in hoofdzaak hebben we het hier over verhalen als sprookjes, eigentijdse vertellingen, mythen, volksverhalen en wat dies meer zij. Wereldwijde Vertelcafé’s  poppen in Nederland hoofdzakelijk op, op en rond Wereldverteldag (20 maart).

Elke dag Wereldverteldag

Wereldverteldag 20 maart. Eén dag, waar met nadruk het vertellen van verhalen onder de aandacht wordt gebracht. Vertellers die massaal de straat op gaan, om nieuwsgierig te maken. Vertellers die zich laten horen in scholen, bedrijven, zorginstellingen, ziekenhuizen om hun verhalen aan de man en vrouw te brengen. Vreemd eigenlijk, één dag. Mensen vertellen elkaar voortdurend verhalen, ze kunnen niet anders. Elke dag is een verhaal op zich, daar zal geen mens aan twijfelen. Een spannend, vervelend of juist prachtig verhaal. Een verhaal met een happy end, een open einde of een eind waarvan we op geen enkele manier kunnen bedenken hoe het ooit zal zijn. Maar verhalen zijn het.

Verhalen over de oorlog

Een meisje onderweg, samen met haar grote broer, alleen met zijn tweeën. Vader en moeder zaten gevangen, vader in de buurt van het dorp waar ze woonden, moeder in het vrouwenkamp in Ravensbrück. In haar hand had het meisje een koffer. In de koffer wat kleren, een boek, een souvenirtje van thuis. De bestemming was Theresienstadt, een dorp in voormalig Tsjechoslowakije.
In het dorp waar ze vandaan kwam voelde ze zich thuis. Ze had er haar familie, haar vriendinnen haar school. Tot in Duitsland één iemand besloot dat Joden minderwaardig waren en geen rechten hadden, dat ze afgevoerd moesten worden, weg. Waarom?